Verkracht

Onderwerp: Verkracht do jan 02, 2014 9:26 am

Noot: Dit is een gedicht waarin ik alles heb verzonnen er is niets ervan waargebeurd.

Verkracht

Je wordt binnenin kapot gescheurd,
al je vertrouwen in het andere geslacht verdwijnt,
je wil je eigen weg weer gaan,
alle hulp sla je af.

Dan ontdek je iets...je bent zwanger,
en de vader is die martelaar.
Je bent nog jong en weet niet wat je moet gaan doen,
naar familie en vrienden gaat niet meer,
want je bent daarmee in een zware ruzie geraakt.

Je wil het best wel houden, dat kind,
want jij bent geen moordenaar,
je wil dat weerloze ding een kans op leven gunnen,
maar wat moet je het vertellen als het naar de vader vraagt?

Je bent negatief geworden,
je denkt voortdurend dat het leven geen zin meer heeft,
en dan ontmoet je iemand,
je wordt weer verliefd.

Maar toch kan die vreugde je niet redden,
de bevalling verliep goed en je nam een besluit,
je bracht het meisje, genaamd Luna, naar een weeshuis,
daarna ging je terug naar je vriend en je deed iets wat hij toen nog niet begreep,
je nam afscheid alsof hij uit je leven zou verdwijnen.

De volgende dag was je weg,
men heeft je verdronken in het kanaal teruggevonden,
de politie heeft Luna terug opgezocht en zo die martelaar teruggevonden,
nu zit die in een cel, gestraft voor zijn daad en jouw dood,
maar dat brengt jou niet terug.

Jou wereld was vergaan,
je zag geen uitweg,
je hebt er goed aan gedaan om Luna te laten geboren worden,
maar wat moet er van haar worden?
Zo zonder vader en moeder?
Niemand begrijpt je daden,
niemand, alleen jij en ik.

Ik mis je meid,
want jij mijn bloedverwant,
mijn hartsvriendin,
is weg,
ik sleur me door elke dag heen,
maar niets is hetzelfde meer.

Ik hoop dat je voor mij een plaatsje dichtbij jou in het hiernamaals bewaart.

Je hartsvriendin,
Saskia

Onderwerp: Re: Verkracht za jan 04, 2014 10:11 pm

Het is erg mooi en aangrijpend, maar het is wel heel goed dat het je niet overkomen is ;-)